یادش بخیر دوران بچگی. هفت سنگ، تبارک ، گل کوچیک، دزد و پلیس، زوو، دوچرخه، منچ و مارپله.
یادش بخیر دوران بچگی، بچه‌هایی که از صبح تا شب تو کوچه‌ها بازی می‌کردند و همسایه‌ها بر سرشان فریاد می‌زدند که بچه‌ها یواش‌تر. دیگر این روزها خبری از بازی‌های کودکانه نیست. دیگه کمتر محله‌هایی را می‌توان دید که پسراش تو کوچه‌هاش از صبح تا شب دنبال یه توپ پلاستیکی فریاد بزنند و دخترهاش هم تو حیاط خونه‌ها، برگ درخت‌ها رو بچینند و تو عالم خودشان قورمه سبزی درست کنند.
این روزها جای تمام آن بازیهای زیبا را بازیهای رایانه ای گرفته اند.یکی از بازیهای نوستالوژیک آن دوران بازی منچ بود که دختر و پسر طرفدار پروپا قرص این بازی بودند .هنوز هم ترفندها و کلک هایی که برای آوردن عدد ۶ تاس می زدیم تو خاطرم هست؟
منچ بازی ساده ای است که در سال ۱۹۱۴ میلادی،توسط یکی از اهالی شهرمونیخ آلمان به نام یوزف فریدریش اشمیت اختراع شد. نام اصلی آلمانی آن این بوده است: Mensch! ärgere dich nicht  به معنی: « عصبانی نشو مرد!»  … علتش هم این است که وقتی مهره‌ی بازیکنی توسط مهره‌ی بازیکن دیگری جایگزین میشود بازیکن اول می‌بایست دوباره به خانه‌ی نخست برگردد و همین موجب عصبانی شدن و یا جوش آوردن او میشود. برای همین بر روی جعبه ی بازی کلمه
Mensch چاپ می شود. بازی منچ به سال های دور باز می گردد. محل پیدایش این بازی در ایران، هند یا چین بوده است.
اگر شما هم پس از خواندن این توضیحات هوس کردید تا بار دیگر ، یک دست منچ بزنید ، با ما همراه باشید …